Iako oko Zemlje kruži na udaljenosti od 350.000 do 400.000 kilometara, izgleda da se Mjesec povremeno “miješa” u našu atmosferu. Naučnici sada imaju razloga da vjeruju kako se Zemljin kiseonik može pronaći i u tlu našeg najvećeg prirodnog satelita.
U naučnom listu “Nature Astronomy” naučnici su iznijeli detalje studije u kojoj je zaključeno da se Zemljina atmosfera “rasteže” do Mjeseca kroz nekoliko dana u okviru 27-dnevne orbite.
Naime, Mjesec je gotovo kontinuirano bombardovan solarnim vjetrovima, ali tokom pet dana kada Mjesec prolazi kroz dio Zemljinog magnetnog polja koji se proteže u suprotnom smjeru od Sunca, Mjesec postaje zaštićen i obogaćen našim jonima kiseonika.
To znači da Mjesec, mrtvi svijet bez atmosfere i života, na redovnoj bazi prima nusproizvode Zemaljskog života. Naime, veći dio kiseonika na Zemlji nastaje fotosintezom.
“Biološki kiseonik je kontaminirao površinu Mjeseca”, rekao je Kentaro Terada, astrofizičar sa Univerziteta u Osaki i čelnik tima naučnika koji stoji iza studije.
Hipotezu o Zemljinom kiseoniku na Mjesecu naučnici nijesu mogli potvrditi sve do sada, a zahvaljujući podacima koje je sakupljao japanski lunarni orbiter SELENE.
Naučnici su primijetili nešto neobično svaki put kada je letjelica prošla kroz plašt Zemljine plazme – region vrućih čestica zarobljenih u izduženom dijelu magnetnog polja.
Orbiter SELENE, poznat i kao Kaguya, detektovao bi tada i znatnu količinu jona kiseonika.