Rođen Maksim Gorki
Aleksej Maksimovič Peškov, poznatiji kao Maksim Gorki, bio je ruski, odnosno sovjetski pisac, osnivač književnog metoda socijalističkog realizma i politički aktivista. Rođen je u Nižnjem Novgorodu, a umro je u Moskvi. Od 1906. do 1913. i od 1921. do 1929. je živio u inostranstvu, a nakon povratka u Sovjetski Savez, prihvatio je kulturnu politiku toga vremena, mada mu nije bilo dozvoljeno da napušta zemlju. U 19. godini pokušao je samoubistvo. Agitirao je protiv carizma, tražio društvo revolucionara narodnjaka i branio interese siromašnih. Godine 1905. piše proglase protiv vojske, policije, cara i biva zatvoren, a oslobođen je na protest intlektualaca mnogih zemalja. Godine 1906. ilegalno napušta zemlju i ostaje u emigraciji do 1913., gdje se bori za obustavljanje svake pomoći carskoj Rusiji. U svojim prvim pripovjetkama opisuje egzistenciju ljudi sa dna društvene ljestvice. U nizu članaka prikazuje svoje neprijateljstvo prema fašizmu i malograđanskoj sebičnosti. Smisao umjetnosti tražio je u istini, stvaralačkom radu i afirmaciji čovječnih odnosa među ljudima. Napisao je romane “Foma Gordejev”, “Troje”, “Mati”, “Ispovijest”, “Gradić Okurov”, “Život Matveja Ko žemjakina”, “Život Artamo novih” i “Život Klima Samgi na”, kao i brojne drame, novele i pripovjetke. Umro je 1936. godine.
Rođen književnik Mario Vargas Ljosa
Horhe Mario Pedro Vargas Ljosa, markiz de Vargas Ljosa, poznatiji kao Mario Vargas Ljosa, peruanski je romanopisac, novinar, esejista, profesor na više univeziteta i dobitnik Nobelove nagrade. Ljosina posvećenost društvenim promjenama ogleda se u njegovim ranim romanima, esejima i dramama. Na njegova djela najveći uticaj je imao njegov život u Peruu.
Tokom svog odrastanja četrdesetih godina XX vijeka otkriva svoju naklonost ka pisanju, a inspiraciju je vidio u diktaturi koja je ograničavala osnovna ljudska prava. Napisao je brojne romane, od kojih su najpoznatiji “Gazde”, “Grad i psi”, “Zelena kuća”, “Avanture nevaljale djevojčice”, “Razgovor u katedrali”, “Lituma na Andima”, “Jarčeva fešta”, “Raj sa drugog ćoška” i brojni drugi.
Američki glumac Marlon Brando odbio da primi “Oskara” za glavnu ulogu u filmu “Kum”, a na ceremoniju za dodjelu nagrade poslao indijansku glumicu Sačin Litlfeder da opiše patnje američkih Indijanaca.
Nakon osnivanja Turske Republike 1923. godine prijestonica je preseljena iz Konstantinopolja u Angoru, oba grada su na današnji dan 1930. godine dobila nove zvanične nazive i to Ankara i Istanbul.
Hajnrih Vilhelm Olbers otkrio je 2Palas, drugi poznati asteroid, jedan od najvećih asteroida lociranih u glavnom asteroidnom pojasu. Prečnik asteroida je približno 550 kilometara, a srednja udaljenost od Sunca je 2,7 astronomskih jedinica.
Osnovan Boljšoj teatar
U Moskvi je 28. marta osnovan “Boljšoj teatar” službeno Državni akademski veliki teatar Rusije, jedna od najpoznatijih operskih i baletskih kuća na svijetu. Smješten je u centru Moskve na Teatarskom trgu. Za službeni početak tog teatra se računa 28. mart (17. mart po ju lijanskom kalendaru) 1776. kad je carica Katarina Velika dodijelila knezu Petru Urusovu privilegiju organizovanja teatarskih predstave svih vrsta, uključujući i maškarade, plesove i druge oblike zabave, za razdoblje od deset godina.
Boljšoj je svoju prvu zgradu dobio 1780. Ona se nalazila na desnoj obali rijeke Neglinaja. Zgrada teatra je svečano otvorena 30. decembra 1780. i bila je u funkciji, do jeseni 1805. kad je izgorjela. Boljšoj je ponovno postao beskućnik, i davao predstave po privatnim dvoranama. Od 1808. ponovo imaju dvoranu Arbatov, drvenu građevinu, koji je u rekordnom roku, izgradio Carlo Rossi, ali je i ona izgorjela 1812. za vrijeme Napoleonovog zauzimanja Moskve. Od 1806. Boljšoj je postao jedan od carskih teatara, a njegova teatarska škola, za baletane, pjevače i muzičare, dotad zvana Teatarska škola Petrovski Moskovski teatarski carski licej. Obnovljeni Boljšoj svečano je otvoren izvedbom opere Ruslan i Ljudmila Mihaila Glinke na kojoj su bili prisutni tadašnji predsjednik Rusije Dmitrij Medvedev i predsjednik Vlade Vladimir Putin.
Pretorijanska garda ubila rimskog cara Pertinaksa
Pretorijanska garda je ubila rimskog cara Pertinaksa i potom prodala rimski prijesto najizdašnijem ponuđaču, senatoru Didiju Julijanu. Nakon ubistva Komoda, posljednjeg u nizu careva iz dinastije Antonina, 193. godine počinje dugi period političke nestabilnosti. Komodov nasljednik Pertinaks morao je da stavi na aukciju ličnu imovinu svog prethodnik kako bi isplatio gardistima dar u novcu koji su iznudili. Najzad, pošto car nije uspio da isplati drugu polovinu obećane sume, na da našnji dan 193. godine oko 300 pretorijanaca je provalilo u palatu. Prisutni gardisti i dvorjani im nijesu pružili otpor i Pertinaks je ubijen u toku govora kojim je pokušao da ih pridobije. Pretorijanci su bukvalno organizovali aukciju i prodali prijesto Didiju Julijanu koji im je zauzvrat obećao 25.000 srebrnjaka po čovjeku.
